ΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ"
Ένα άρθρο που αφορά όλους μας
Ένα άρθρο που αφορά όλους μας
Είμαι φοιτητής όπως ενδεχομένως να έχετε διαβάσει στα προηγούμενα άρθρα μου. Αυτό λοιπόν που παρατηρώ είναι απερίγραπτο. Οι φοιτητές εδώ σπουδάζουν και δουλεύουν ταυτόχρονα προκειμένου να βοηθήσουν την οικογένειά τους οικονομικά. Με τη δουλειά όμως πολλές φορές χάνουν μαθήματα και πολύτιμες ώρες μελέτης, πράγμα που τους κάνει να καθιστερούν να βρεθούν στον τελικό τους προορισμό που είναι το πτυχίο. Έτσι όμως θα παραμείνουν για περισσότερο καιρό στον τόπο φοιτησής τους με αποτέλεσμα οι οικογένεις να συνεχίζουν να βοηθούν με τη συμμετοχή τους. Μήπως έτσι είναι "πάνω- κάτω" το ίδιο πράγμα για τους γονείς; Θα μπορούσαμε κάπου εδώ να σημειώσουμε ότι οι φοιτητές έχοντας την καλή θέληση να βοηθήσουν τους γονείς δεν σκέφτονται τι αποτέλεσμα μπορεί να έχει αυτή η πράξη τους και για όλα αυτά φταίει το σύστημα που μας έφτασε σε αυτό το αδιέξοδο. Η περιβόητη αυτή οικονομική κρίση ωθεί τους φοιτητές να κάνουν αυτές τις βιαστηκές κινήσεις χωρίς ακόμα να σκεφτονται ότι και να περάσουν κάποια μαθήματα τότε αυτά δεν θα είναι με καλό βαθμό βγάζοντας έτσι ένα πτυχίο με χαμηλό βαθμό. Τι σημαίνει αυτό; Να μήν μπορούν να κάνουν ένα καλό μεταπτυχιακό! Δηλαδή αυτό το φαινόμενο έχει συνέπειες σε όλη τους τη ζωή. Μπορεί να φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά έτσι όμως έχει η κατασταση.
Αυτό λοιπόν που μπορεί να κάνει ένας φοιτητής αν θέλει να βοηθήσει τους γονείς του είναι να δουλεύει μόνο τα σαββατοκύριακα προκειμένου να του μένει χρόνος για μελέτη και για να ζήσει τη φοιτητική ζωή με τους υπόλοιπους συμφοιτητές του. Η φοιτητική ζωή δεν απαιτεί χρήματα. Μπορούν να μαζεύονται οι συμφοιτητές σε ένα φοιτητικό σπίτι βλέποντας μια ταινία, τρώγοντας ένα μεζέ και παίζοντας ένα παιχνίδι. Αυτό έχει να επιφέρει χαρά, διασκέδαση και κοινωνικοποίηση στους φοιτητές. Εξ' άλλου οι περισσότεροι φοιτητές γιατί δεν ξαναδίνουν εξετάσεις αν περάσουν σε διαφορετική πόλη από αυτή της μόνιμης διαμονής τους; Για να βιώσουν τη φοιτητική ζωή. Και λέω οι περισσότεροι διότι οι υπόλοιποι δεν ξαναδίνουν εξετάσεις για να μην ξανα περάσουν το γολγοθά του άγχους.
Όπως παρατηρούμε η οικονομική κρίση έχει μπει για τα καλά στο βίο μας και απ' ότι φαίνεται θα φύγει στις 31 Φεβρουαρίου του 2020 (αφού οι πολιτικοί λένε ότι θα φυγει σε 10 χρόνια). Ας μην ακούμε λοιπον αερολογίες για το πότε θα φύγει η κρίση από τη ζωή μας - εδώ έλεγαν ότι θα βγαίναμε μέσα σε 100 ημέρες- και να κοιτάμε το μέλλον.
Θανάσης Χριστοδουλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου