Τι είδους πολιτική συνείδηση μπορεί να έχουν οι νέοι;

Μία από τις συνεργασίες μου με την εφημερίδα Χανιώτικα Νέα


Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ

Πολλές φορές οι νέοι κάτω των δεκαοκτώ ετών συζητούν για την πολιτική κατάσταση της χώρας αλλά και το παρασκήνιο αυτής με λόγια, κυρίως, των γονιών ή του σογιού τους, αλλά, και των τηλεοπτικών ειδήσεων που όμως και των δύο αυτών πλευρών τα λόγια-θέσεις τα χαρακτηρίζει δυστυχώς περισσότερο το κομματικό και λιγότερο το για τους πολλούς και εθνικά ωφέλιμο περιεχόμενό τους.
Ενηλικιώνομαι κι εγώ φέτος, και ως ψηφοφόρος πρώτης φοράς και μάλιστα στις Αυτοδιοικητικές, Τοπικές και Περιφερειακές εκλογές του Νοεμβρίου, με προβλημάτισε το θέμα σοβαρά.
Εθεσα στον εαυτό μου ερωτηματικά κι έδωσα απαντήσεις που σκέφτηκα να καταθέσω στα 'Χ.Ν.' μπας και τις επόμενες ημέρες από άλλες τοποθετήσεις στο θέμα, βελτιώσω την οπτική μου. Για λόγους οικονομίας του έντυπου «χώρου» στην απόδοση μιας άποψης, συμπύκνωσα τις ερωτήσεις μου σε... μία: Τι είδους πολιτική, λοιπόν, συνείδηση μπορεί να έχω σαν νέος ψηφοφόρος σήμερα όταν καλούμαι στις κάλπες; Απάντησα πως όποιες κι αν είναι οι κομματικές θέσεις του άμεσου και έμμεσου περιβάλλοντός μου ή των καναλιών που, θέλοντας και μη, μας κάνουν καθημερινή πλύση εγκεφάλου, εγώ θέτω δύο κριτήρια για τη συμμετοχή μου στις κάλπες.
Πρώτο, επειδή είμαι πολίτης μιας χώρας πριν αποκτήσω το δικαίωμα της ψήφου, θέλω να γνωρίζω αν η ψήφος μου θα πάει σε ηγέτες τοπικούς ή εθνικούς που αγαπάνε τη χώρα μας, δεν θέλουν την καταστροφή ή το ξεπούλημά της σε κάθε μορφής συμφέροντα.
Δεύτερον, επειδή είμαι γιος μεροκαματιάρη έντιμου πολίτη, θέλω να γνωρίζω αν η ψήφος μου θα πάει σε ηγέτες τοπικούς ή εθνικούς που δεν είναι «βουτηγμένοι» σε καθημερινές υποχωρήσεις σε μεγάλα συμφέροντα χάρη στο προσωπικό τους συμφέρον, που δεν παίρνουν τη μπουκιά από το στόμα των πολλών, ούτε και τους καταδικάζουν στην αμορφωσιά και στη μιζέρια της ανικανότητάς τους να δημιουργούν σκέψη και δράσεις για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας και την ευημερία του λαού της.
Με λίγα λόγια, ως νέος πρέπει να αποκτήσω εθνική και πολιτική συνείδηση που να ωφελεί την πατρίδα μου, την υπεράσπιση, δηλαδή, του φυσικού της περιβάλλοντος και των παραγωγικών της δυνατοτήτων ώστε να είναι ανεξάρτητη, αλλά και να υπερασπίζεται τον χαμηλόμισθο λαό της που αυτός εργάζεται - παράγει και γεννά πολίτες, πριν ρίξω την οποιαδήποτε κομματική ψήφο των γονιών μου, του σογιού μου ή των καναλαρχών στην κάλπη. Και αυτό θα κάνω. Θα κλείσω τα αυτιά μου σε τέτοιου είδους σειρήνες και θα προσπαθήσω μόνος μου να δημιουργήσω την ΔΙΚΗ μου πολιτική αντίληψη για το καλό του τόπου μας, της πατρίδας μας και των εργαζόμενών της, δίχως να υποκύπτω σε γενικόλογες προτάσεις που λέγονται για να μας ρίχνουν τελικά... στάχτη στα μάτια. Διότι ας δούμε για παράδειγμα τι συμβαίνει στα Χανιά. Ολοι οι υπαίτιοι της φετινής λειψυδρίας στο νομό της Κρήτης με τα περισσότερα νερά, το νομό Χανίων, θέτουν υποψηφιότητα για να «διοικήσουν» το Δήμο Χανίων! Και το κάνουν με περίσσιο θράσσος, επιτρέψτε μου να πω, δίχως ένα συγγνώμη προς το Χανιώτικο λαό για την ανικανότητά τους να αποταμιεύσουν το πλούσιο νερό που πέφτει στο νομό μας και να μην το αφήνουν να 'τρέχει' στη θάλασσα, ζητάνε την ψήφο μας κάμνοντας και τους ανίδεους περί του... «φονικού»!